مقدمه:
مدتها از آزمونهای هوشی کودکان برای سنجش هوش بزرگسالان نیز استفاده می کردند ولی این آزمونهای هوشی برای سنجش بزرگسالان چندان قابل استفاده نبود و به دلایلی مورد انتقاد قرار گرفت:
1-بسیاری از آزمونهایی که برای سنجش هوش کودکان نسبتأ خوب هستند(برای اینکه آزمونهای رشد هستند)برای بزرگسالان بصورت آزمونهای استعداد در می آیند و از لحاظ اندازه گیری هوش بزرگسالان هیچگونه اعتباری ندارد.
2-ارزشیابی بر اساس سن ذهنی در بزرگسالان مفهومی ندارد زیرا رشد ذهنی از 15-16 سالگی به بعد متوقف میشود.
به طور کلی آزمونهای بزرگسالان بایستی دارای شرایط زیر باشد:
الف-از سئوالاتی استفاده کنند که با بزرگسالان سازگاری دارد
ب-درجه بندی آنها بصورت نمرات استاندارد یا رتبه های درصدی باشند
ج-برای سنین تقویمی مختلف درجه بندی های جداگانه داشته باشند