بخشی از متن:
یکی از روش های رایج برای یخ زدایی هواپیما استفاده از سیالات یخ زدا یا ضدیخ های شیمیایی است که به طور عمده شامل گلیکول پروپیلن یا گلیکول اتیلن می باشند. میزان گلیکول (glycols) موجود در این سیالات بر حسب دما و شرایط آب و هوایی متغیر است. اتیلن گلیکول یکی از آلاینده های خطرناک هوا به شمار می رود. مواد ضد خوردگی هم از نظر واکنش شیمیایی بسیار فعال بوده و پس از واکنش با یکدیگر و با گلیکول، محصولات فرعی سمی و خطرناکی تولید می کنند. از این رو تولیدکنندگان سعی در کاهش زیان های محیطی این سیالات دارند. در فرودگاه هایی که در مناطق سردسیر واقع شده اند، در فصول سرد سال استفاده از پاشش مواد یخ زدا روی سطوح کنترلی و بال هواپیماها، در بسیاری از مواقع ضروری است و بدون این کار امکان برخاستن هواپیما به طور ایمن از روی باند وجود ندارد. الکل از طریق حفره های روی بال به بیرون تراوش می کند و عملیات یخ زدایی را در حین پرواز انجام می دهد.
تولید ضد یخ:
به منظور تولید ضد یخ ۸۰۰ لیتر مونو اتیلن گلیکول از مخزن ذخیره خود به وسیله پمپ به داخل مخزن اختلاط تزریق شده و از واحد تصفیه آب، ۱۰۰ کیلوگرم آب به آن اضافه شده و ۹۰ لیتر مواد افزودنی در آن ریخته و پس از اضافه کردن ۱۰ لیتر اندیکاتور، همزن را روشن کرده و به مدت ۲۰ دقیقه عمل اختلاط را انجام میدهند. پس از انجام اختلاط، مواد توسط دستگاه پرکن مکیده شده و در قوطی های ۴ لیتری بسته بندی شده (برچسب میخورد) و توسط کارگران در کارتن قرار میگیرد و روی پالت گذاشته می شود.