عنوان جزوه : آیین دادرسی کیفری 2
نام استاد: دکتر اسلام رجبعلی
تعداد صفحات : 60 صفحه
حجم : 1.60 مگابایت
فرمت: Docx و PDF
کاری از دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین (باراجین)
جلسه اول جزوه:
جلسه 01 / 07 / 1398
مرجع : کتاب علی خالقی – آیین دادرسی کیفری – چاپ جدید - جلد دوم
بحث اصلی این درس صلاحیت است. چون انواع دادگاه کیفری داریم لذا بحث صلاحیت در آیین دادرسی کیفری مهم است.
پنج دادگاه کیفری داریم اما 1 دادگاه عمومی داریم. دادگاه خانواده زیر مجموعه دادگاه عمومی است.
صلاحیت:
از نظر لغوی یعنی توانایی و شایستگی است. از نظر اصطلاحی به توانایی و تکلیف یک مرجع رسیدگی کننده به پرونده گفته می شود. آن دادگاه می تواند رسیدگی کند می شود توانایی.
صلاحیت از قوانین آمره است و خلاف آن را نمی توان توافق کرد. صلاحیت را قانون تعیین می کند.
نتایج حاصله از امره بودن صلاحیت:
بر خلاف قانون افراد نمی توانند در مورد صلاحیت تعیین کنند. قابل تراضی نیست.
چون امره است مقام قضایی (دادیار، بازپرس و ...) خودش تکلیف دارد قبل از هر چیزی به صلاحیتش رسیدگی کند. باید اول صلاحیت خودش را احراز کند.
اعتراض به صلاحیت از ناحیۀ هر یک از طرفین دعوا امکان پذیر است.
طرفین دعوای کیفری = دادستان و متهم. شاکی زیر مجموعه دادستان است.
در هر مرحله از دادرسی می شود این بحث اعتراض به صلاحیت را مطرح کرد. در دادگاه و دیوان عالی کشور و دادگاه تجدیدنظر و ... هست.
اگر دادسرا متوجه صلاحیت نشود بر می گرداند. دادگاه بدوی متوجه نشود و دادگاه تجدید نظر متوجه شود نقض می کند و بر می گرداند.
حال فرض کنید دادگاه تجدید نظر رأی را صادر کرد و متوجه صلاحیت نشد که ایراد دارد و بعداً متوجه می شود از موارد اعاده دادرسی است. دیوان نقض می کند و ارسال می شود به دادگاه صالح.
حال اگر حکم اجرا شده باشد و پس از اجرا متوجه شویم دادگاه صالح نبوده است. در اینجا هم نقض می شود و اعاده دادرسی می شود و به دادگاه صالح ارسال می شود. اگر همان رأی داده نشود جبران خسارت می شود. از باب اعاده حیثیت هم باز باید نقض شود.
اگر رأی در دیوان تأئید شد و متوجه شدیم دادگاه صالح نبوده است باید خودش این کار را انجام دهد. یکی از ضعبات دیوان نقض می کند و به شعبه صالح می فرستد.
وقتی آمره است تمام اقدامات و تحقیقاتی که از دادگاه غیر صالح انجام شده است باطل است.
شخصی در دادگاه صالح بدون هیچ فشاری و با اراده ی آزاد اقرار کرده است. کارشناسی شده و تأئید شده. سپس متوجه می شویم آن دادگاه صالح نبوده پس اقرار فایده ای ندارد.
انواع صلاحیت در آیین دادرسی کیفری:
انواع صلاحیت هایی که در قانون آیین دادرسی کیفری وجود دارد به سه دسته کلی تقسیم می شود:
صلاحیت ذاتی
صلاحیت محلی : محل وقوع جرم استثناعات (صلاحیت اضافی)
1) تعداد اتهام 2) تعدد متهم 3) احاله پرونده کیفری
صلاحیت شخصی
صلاحیت ذاتی:
معیار تعیین کننده : نوع جرم – صنف دادگاه – درجه دادگاه
تعیین صلاحیت ذاتی بر حسب نوع جرم :
گاهی اوقات قانون تعیین می کند که این جرم برود دادگاه حقوقی رسیدگی شود یا دادگاه اختصاصی.
دادگاه عمومی دادگاهی است که صلاحیت رسیدگی به کلیۀ جرایم را دارد مگر اینکه قانون استثنا کرده باشد.
دادگاه اختصاصی دادگاهی است که صلاحیت رسیدگی به هیچ جرمی را ندارد مگر اینکه قانون تعیین کرده باشد.
هر جا شک داشتید پرونده به دادگاه عمومی می رود.
دادگاه کیفری 2 تنها دادگاه عمومی است که در قانون ما وجود دارد.
قانون می گوید دادگاه کیفری 2 صالح به تمام جرایمی است که اتفاق می افتد.
ماده 302 آیین دادرسی کیفری:
به جرائم زیر در دادگاه کیفری یک رسیدگی می شود:
الف- جرائم موجب مجازات سلب حیات
ب- جرائم موجب حبس ابد
پ ـ جرائم موجب مجازات قطع عضو یا جنایات عمدی علیه تمامیت جسمانی با میزان نصف دیه کامل یا بیش از آن
ت ـ جرائم موجب مجازات تعزیری درجه سه و بالاتر
ث- جرائم سیاسی و مطبوعاتی
توضیح استاد: به جز موارد بالا بود به دادگاه کیفری 2 ارسال می شود.
ماده 303 آیین دادرسی کیفری:
به جرائم زیر در دادگاه انقلاب رسیدگی می شود:
الف - جرائم علیه امنیت داخلی و خارجی، محاربه و افساد فی الارض، بغی، تبانی و اجتماع علیه جمهوری اسلامی ایران یا اقدام مسلحانه یا احراق، تخریب و اتلاف اموال به منظور مقابله با نظام
ب - توهین به مقام بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران و مقام رهبری
پ- تمام جرائم مربوط به مواد مخدر، روان گردان و پیش سازهای آن و قاچاق اسلحه، مهمات و اقلام و مواد تحت کنترل
ت- سایر مواردی که به موجب قوانین خاص در صلاحیت این دادگاه است.
توضیح استاد: اگر جز موارد بالا باشد به دادگاه کیفری 2 می رود جهت رسیدگی.
ماده 301 آیین دادرسی کیفری:
دادگاه کیفری دو صلاحیت رسیدگی به تمام جرائم را دارد، مگر آنچه به موجب قانون در صلاحیت مرجع دیگری باشد.
توضیح استاد: هر جا صراحت قانون نبود پرونده را به دادگاه کیفری 2 می فرستیم.
صلاحیت ذاتی به هیچ عنوان قابل تغییر نیست.
دادگاه کیفری 1 دادگاه اختصاصی نیست بلکه تخصصی است. دادگاه کیفری 1 شعبه ای از دادگاه عمومی است.
تعیین صلاحیت ذاتی بر حسب صنف :
یعنی اینکه فلان پرونده بر اساس صنف کجا باید برود؟ یعنی یک مرجع قضایی به این پرونده رسیدگی کند یا مرجع غیر قضایی؟
دادگاه باید برود؟ یا مرجع اداری باید برود؟ اگر دادگاه می رود دادگاه حقوقی باید برود یا دادگاه کیفری؟
اینها همه بر حسب صلاحیت ذاتی است. دیوان عدالت می گوید رسیدگی به شکایات مردم از سازمان های دولتی باید به دیوان عدالت برود. پس می شود ذاتی. یعنی دیوان عدالت اداری صلاحیت رسیدگی به این شکایت ها را دارد.
قانون می گوید به اختلافات بین کارگر و کارفرما باید به هیأت حل اختلاف اداره کار برود. چون آن صلاحیت ذاتی دارد.
قانون می گوید دادگاه تجدید نظر به هیچ پرونده ای که در دادگاه بدوی نسبت به آن اظهار نظر نشده است نمی تواند رسیدگی کند. این یعنی ذاتی.
مثال: شما علیه شخصی جهت توهین و مزاحمت و تهدید شکایت کرده اید. دادگاه می آید به توهین و مزاحمت رسیدگی می کند و آخری را یادش می رود. شما اعتراض می کنید و پرونده به تجدید نظر می رود. دادگاه تجدید نظر می گوید من نسبت به تهدید هیچ کاری ندارم. چون به تهدید در دادگاه بدوی رأی داده نشده من نسبت به آن صلاحیت ذاتی ندارم.
تعیین صلاحیت ذاتی بر حسب درجه جرم:
بحث دادگاه بدوی و تجدید نظر است. دادگاه بدوی صلاحیت ذاتی نسبت به جرم ارتکابی دارد و دادگاه تجدیدنظر زمانی می تواند رسیدگی کند که در دادگاه بدوی حتماً نسبت به آن عمل احضار نظر شده باشد.
صلاحیت محلی:
بر اساس محل وقوع جرم تعیین می شود. محل وقوع جرم هر جایی باشد آن دادگاه صالح است.
در آیین دادرسی مدنی اصل بر صلاحیت دادگاه اقامتگاه خوانده است. در این جا اصل بر محل وقوع جرم است چون جرم قبل از هر چیزی احساسات عمومی و نظم عمومی آن محل وقوع جرم را جریحه دار می کند.
عنوان مقاله انگلیسی: Securing a Local Area Network by IDPS Open Source
سال : 2017
عنوان فارسی مقاله:
امن کردن یک شبکه منطقه محلی به وسیله IDPS منبع باز
Abstract
We present in this paper different architectures of IDPS. We will also discuss measures that define the effectiveness of IPS a
finally the very recent work of standardization and homogenization o IPS. The purpose of this work is the design and the
realization of an IDPS (intrusion detection and prevention system) inspired from natural immune systems. The study of
biological systems to get inspired from them for the resolution of computer science problems is an axis of the artificial
intelligence field which gave rise to robust and effective methods (ants colonies, genetic algorithms, neuron networks…) by their
natural function, the immune system’s the interest of researchers in the intrusion detection field, taking into account the
similarities of NIS (Natural Immune System) and IDPS objectives.
Within the framework of this work, we conceived an IDPS inspired from natural immune system and implemented by using a
directed approach. A platform was developed and tests were carried out in order to assess our system performances.
چکیده
ما در این مقاله ، معماری های مختلف IDPS را ارائه می کنیم.همچنین معیارهایی که موثر بودن IPS را تعریف می کنند ، مورد بحث قرار خواهیم داد و نهایتا جدیدترین کار در زمینه استانداردسازی و همگن سازی IPS را شرح خواهیم داد.هدف این اثر ، طراحی و تحقق یک IDPS ( سیستم جلوگیری و تشخیص نفوذ ) الهام گرفته شده از سیستم های ایمنی طبیعی است.مطالعه سیستم های زیستی به منظور الهام گرفتن از آنها برای وضوح مسائل علم کامپیوتر ، محوری از زمینه هوش مصنوعی است که باعث به وجود آمدن روش های قدرتمند و موثر ( کلونی مورچه ، الگوریتم های ژنتیک ، شبکه های عصبی و ... ) توسط کارکرد طبیعی شان شده است و سیستم ایمنی مورد علاقه محققان در زمینه تشخیص نفوذ بوده و شباهت های NIS ( سیستم ایمنی طبیعی ) و اهداف IDPS را نیز به حساب آورده است.
در چارچوب این اثر ، یک IDPS الهام گرفته شده از سیستم ایمنی طبیعی را ادراک کرده ایم و با استفاده از یک رویکرد مستقیم ، آن را پیاده سازی کرده ایم.یک پلت فرم پیاده سازی شده بود و آزمون ها انجام شده بود تا عملکردهای سیستم ما را ارزیابی نماید.
کلمات کلیدی : سیستم ایمنی طبیعی ، سیستم های امنیتی ، سیستم جلوگیری از نفوذ ، سیستم تشخیص نفوذ ، سیستم ایمنی مصنوعی ، مشخصات .
عنوان جزوه آیین دادرسی مدنی 3
نام استاد: امیر مسعود سلیمانی
فرمت : WORD
تعداد صفحات : 57 صفحه
---------------------------------------------------
موضوع آیین دادرسی مدنی 3 توالی دادرسی است – امتحان قانون باز است.
منبع : آیین دادرسی مدنی – جلد سوم – دکتر شمس
آیین دادرسی مدنی 3 در واقع ادامۀ آیین دادرسی مدنی 1 و 2 می باشد. آیین دادرسی مدنی 2 در واقع روش سادۀ دعوا بود اما آیین دادرسی مدنی 3 یکسری پیچیدگی هایی دارد که از یکی دادرسی مدنی 3 جدا می شود. در ایین دادرسی مدنی 1 گفتیم که دعوایی علیه خوانده طرح می شود و خوانده باید از خود دفاع کند.
در دادرسی ها معمولاً یک سری اتفاقاتی در جریان دادرسی پیش می آید که در واقع به اینها می گوییم توالی دادرسی.
مثلاً در جریان دادرسی یکی از طرفین فوت کند یا محجور شود.
شخصی که اقامۀ دعوا کرد خواهان است. خوانده می آید در 3 عنوان دفاع یا ایراد می کند. دفاع یا ایراد به معنی بازداشتن است:
1 – در قالب ایرادات: خوانده می آید نسبت به دادخواستی که اقامه و طرح شده ایراد می کند. خوانده می خواهد با کمترین هزینه دعوا را از خود دور کند. طُرق دفاع حمله است.
2 - در قالب دفاع به معنای اخص یا دفاع ماهوی (پاسخ خوانده با ورود در ماهیت دعوا).
3 – در قالب دعوای متقابل: شما خودتان هم دارید دعوا می گیرید و به او حمله می کنید.
عمده ایرادات در ماده 84 قانون آیین دادرسی مدنی وجود دارد اما ایرادات دیگری هم وجود دارد. این ایراد باعث می شود یا دعوا به صورت موقتاً یا حتی دائمی دفع شود.
مثال: در حالت موقت گفته می شود در این دعوایی که شما طرح کردید ذینفع نیستید. چون استعلام شده سند مالکیت برای شما نیست. خوانده می آید و ایراد می کند. موقتاً دعوا دفع می شود.
مثال: شخص می آید می گوید آقای رئیس دادگاه همین موضوع دادگاه سابقاً در یک پروندۀ دیگری طرح شده و حکم صادر شده است. یعنی از اعتبار امر مختوم برخوردار است. دادگاه بررسی می کند و میبیند درست است. لذا می آید قرار رد صادر می کند. دعوا دائمی از بین می رود.
ماده 84 قانون آیین دادرسی مدنی: (مهم و کاربردی)
در موارد زیر خوانده می تواند ضمن پاسخ نسبت به ماهیت دعوا ایراد کند:
۱- دادگاه صلاحیت نداشته باشد.
۲- دعوا بین همان اشخاص در همان دادگاه یا دادگاه هم عرض دیگری قبلا اقامه شده و تحت رسیدگی باشد و یا اگر همان دعوا نیست دعوایی باشد که با ادعای خواهان ارتباط کامل دارد.
۳- خواهان به جهتی ازجهات قانونی از قبیل صغر، عدم رشد، جنون یا ممنوعیت از تصرف دراموال در نتیجه حکم ورشکستگی، اهلیت قانونی برای اقامه دعوا نداشته باشد.
۴- ادعا متوجه شخص خوانده نباشد.
۵- کسی که به عنوان نمایندگی اقامه دعوا کرده از قبیل وکالت یا ولایت یا قیمومت و سمت او محرز نباشد.
۶- دعوای طرح شده سابقا بین همان اشخاص یا اشخاصی که اصحاب دعوا قائم مقام آنان هستند، رسیدگی شده نسبت به آن حکم قطعی صادر شده باشد.
۷- دعوا بر فرض ثبوت اثر قانونی نداشته باشد از قبیل وقف و هبه بدون قبض.
۸- مورد دعوا مشروع نباشد.
۹- دعوا جزمی نبوده بلکه ظنی یا احتمالی باشد.
۱۰- خواهان در دعوای مطروحه ذی نفع نباشد.
۱۱- دعوا خارج از موعد قانونی اقامه شده باشد.
ایرادات:
ایرادات باعث تغییر مرجع رسیدگی می شود.
عنوان جزوه (تایپ شده) : حقوق جزا اختصاصی 3
نام استاد : جناب آقای دکتر اسلام رجبعلی
نام دانشگاه : آزاد واحد قزوین
تعداد صفحات : 72 صفحه
حجم فایل : 1.5 مگابایت
بخشی از جلسه اول جزوه را از دمو دانلود کنید.
عنوان انگلیسی مقاله :
Performance Evaluation of the IBETX Routing Metric over
DSDV Routing Protocol in Wireless Ad hoc Networks
تعداد صفحات انگلیسی : 8 صفحه PDF
محل و سال انتشار : ELSEVIRE - 2013 سایت
Abstract
Wireless ad-hoc networks are characterized by a collection of wireless mobile nodes that dynamically form a temporary network without the use of any pre-defined network infrastructure or centralized administration. They have attributes such multi-hop wireless connectivity, continuously changing topology and easy deployment. The increasing demands that are made by users pose a challenge in the improvement of the quality of wireless ad-hoc networks. The performance of wireless ad-hoc networks depend on the efficiency of routing protocols, especially the routing metric operating within it. In this paper, the performance of the recently proposed routing metric Interference Bandwidth Adjusted Expected transmission count (IBETX) metric is compared with two prominent existing metrics, the Expected transmission count (ETX) and the Inverse Expected Transmission count (InvETX) over the Destination Sequenced Distance Vector (DSDV) routing protocol. The performance differentials are analysed using varying packet rates and node densities. From the simulations results, IBETX metric outperforms the ETX and InvETX metric because it implements the bandwidth sharing mechanism and makes use of the information available at the MAC layer. It can also be noted that it is very sensitive to data traffic rate. It performs well in low and medium node densities.
عنوان فارسی مقاله :
ارزیابی عملکرد متریک های مسیریابی IBETX بر روی پروتکل های مسیریابی DSDV در شبکه های Ad Hoc بی سیم
تعداد صفحات فارسی : 14 صفحه word
چکیــده
شبکه های Ad Hoc بی سیم توسط مجموعه ای از گره های تلفن همراه بی سیم مشخص شده اند که به صورت پویا یک شبکه موقت را بدون استفاده از زیرساخت های شبکه ای از پیش تعریف شده یا سیاست متمرکز، تشکیل می دهند. آن ها ویژگی هایی دارند مانند اتصال بی سیم چند هاپی، تغییر مداوم توپولوژی و به کارگیری آسان. افزایش تقاضا که توسط کاربران به وجود آمده است یک چالش در بهبود کیفیت شبکه های Ad Hocبی سیم ارائه می دهد. عملکرد شبکه های Ad Hocبی سیم به عملکرد پروتکل های مسیریابی، به خصوص متریک های عملیاتی مسیریابی در آن، بستگی دارد. در این مقاله، عملکرد متریک مسیریابی پیشنهاد شده اخیر یعنی متریک تداخل و تنظیم پهنای باند تعداد انتقال مورد انتظار (IBETX) با دو متریک برجسته موجود، تعداد انتقال مورد انتظار (ETX) و معکوس تعداد انتقال مورد انتظار (InvETX)، در میان پروتکل مسیریابی بردار فاصله ترتیبی مقصد (DSDV)، مقایسه می شود. تفاوت های عملکرد با استفاده از تغییر نرخ بسته ها و تراکم گره ها تجزیه و تحلیل می شود. با توجه به نتایج شبیه سازی، متریک IBETX از متریک های ETX و InvETX بهتر است زیرا این متریک مکانیزم اشتراک پهنای باند را پیاده سازی می کند و امکان استفاده از اطلاعات موجود در لایه MAC را فراهم می آورد. همچنین لازم به ذکر است که این متریک در رابطه با نرخ ترافیک داده ها بسیار حساس است. همچنین در تراکم گره های متوسط و کم عملکرد خوبی دارد.
. معرفی و کارهای مربوطه
شبکه های Ad Hoc از گره های بی سیم که در محدوده انتقال یکدیگر نیستند، تشکیل شده است. گره های میانی به عنوان مسیریاب برای دریافت و ارسال مسیریابی و بسته های داده به گره ها در محدوده انتقال عمل می کنند. در این شبکه، پیام ها در درون هاپ های بی سیم چندگانه برای رسیدن به مقصدشان در میان پروتکل های مسیریابی مورد استفاده، تقویت و مسیریابی می شوند. پروتکل مسیریابی برای کنترل شکل گیری و پیکربندی توپولوژی شبکه، و در انتخاب بهترین مسیر از مبدا به مقصد مسئولیت دارد. قدرت یک پروتکل مسیریابی به بهره وری از متریک های لینکی که در آن مسیریابی را انجام می دهد، بستگی دارد.